Από αποικία σε ανεξάρτητη χώρα: Το δράμα του Κονγκό

Όποιοι αποτύγχαναν να συγκεντρώσουν την απαιτούμενη ημερήσια σοδειά καουτσούκ τιμωρούνταν με θάνατο ή ακρωτηριασμό. Ένας δραστικός τρόπος για την επίτευξη ημερήσιων στόχων. Πηγή: https://www.digitaljournal.com/blog/11297

Όποιοι αποτύγχαναν να συγκεντρώσουν την απαιτούμενη ημερήσια σοδειά καουτσούκ τιμωρούνταν με θάνατο ή ακρωτηριασμό. Ένας δραστικός τρόπος για την επίτευξη ημερήσιων στόχων. Πηγή: https://www.digitaljournal.com/blog/11297

Πολλές αποικίες ήταν κατ’ ουσία ιδιοκτησία των ευρωπαϊκών μοναρχικών οίκων που είχαν το αναφαίρετο δικαίωμα, ελέω ηγεμόνα, ζωής και θανάτου επί των έμψυχων και άψυχων υλικών των περιοχών τους. Χαρακτηριστικό παράδειγμα το βελγικό Κονγκό. Ο Λεοπόλδος Β΄, βασιλιάς του Βελγίου, παρέλαβε το 1885 ως προσωπική ιδιοκτησία το επονομαζόμενο βελγικό Κονγκό, σημερινό Ζαΐρ, για να ενισχύσει τις οικονομικές του δραστηριότητες.  Έχοντας έκταση σχεδόν 20 φορές αυτήν της Ελλάδας και 76 φορές αυτήν του Βελγίου, το Κονγκό έμελλε να γίνει το μέρος που συντελέστηκε ένα από τα μεγαλύτερα εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας.

Η εφεύρεση της ρόδας με συμπιεσμένο αέρα (λάστιχο) και η ύπαρξη πλούσιων κοιτασμάτων καουτσούκ στη χώρα ήταν μια χρυσή ευκαιρία για κέρδη. Όλοι έπρεπε να συνεισφέρουν στην ευοίωνη προοπτική του Λεοπόλδου κι έτσι εκατομμύρια  ιθαγενείς εργάτες κλήθηκαν υποχρεωτικά να συμμετάσχουν κι αυτοί. Ριζοσπαστικές μέθοδοι αντιμετώπισης της παραγωγικότητας επινοήθηκαν με χιλιάδες καθημερινές εκτελέσεις και ακρωτηριασμούς όσων δεν μπορούσαν να ανταποκριθούν στις αυξημένες απαιτήσεις εργασίας. Η δουλειά δεν μπορούσε να πηγαίνει πίσω.

Οι υπολογισμοί για τους θανάτους τα 23 χρόνια της ιδιοκτησίας του Λεοπόλδου (1885-1908) κυμαίνονται από τα 5 έως τα 12 εκατομμύρια. Αναφερόμαστε πάντα σε ανθρώπους. Το έγκλημα του Λεοπόλδου είναι μια αγνοημένη γενοκτονία. Όταν το 1960 το Κονγκό αποκτούσε την αιματοβαμμένη ανεξαρτησία του ο βασιλιάς του Βελγίου Μποντουέν ξεκίνησε την ομιλία του στη Λέοπολντβιλ, την πόλη του Λεοπόλδου τη σημερινή Κινσάσα, λέγοντας: «Η ανεξαρτησία του Κονγκό είναι αποτέλεσμα του σχεδίου που συνέλαβε η μεγαλοφυΐα του βασιλιά Λεοπόλδου Β΄». Ποιος μπορεί να αμφιβάλει;