Περσία : H Μεγάλη Πείνα του 1916-1919

Η περίπτωση της εξόντωσης των Αρμενίων διαφέρει από άλλες εξίσου τραγικές περιπτώσεις αποκλειστικά και μόνο στο γεγονός ότι παρουσιάστηκε πιο «οργανωμένη» δηλαδή πιο «συνειδητή» από τις άλλες ανάλογες. Στη μαρτυρική Μέση Ανατολή ο λαός της Περσίας έζησε ένα παρόμοιο δράμα χωρίς κανείς να το οργανώσει μεθοδικά. Οι ισχυροί εκείνου του καιρού, οι Βρετανοί στην περίπτωση αυτοί θα μπορούσαν οπωσδήποτε να αποτιμήσουν τις συνέπειες των πράξεών τους. Για λόγους προτεραιοτήτων, πολιτικού και στρατιωτικού συμφέροντος δεν το έπραξαν.

Θύματα της πείνας στην Περσία το 1917-1919.

Θύματα της πείνας στην Περσία το 1917-1919. Πηγή: https://www.veteransnewsnow.com/2013/11/09/iran-as-a-twentieth-century-victim-1900-through-the-aftermath-of-world-war-ii/

Το 1916 ήδη οι ανάγκες εφοδιασμού των ρωσικών και βρετανικών στρατευμάτων που πολεμούσαν τους Οθωμανούς μέσα στην επικράτεια ή στις παρυφές του Ιράν προκάλεσαν σοβαρές ελλείψεις τροφίμων ενώ ταυτόχρονα οι πολεμικές επιχειρήσεις στον βορρά κατέστρεψαν μέρος της γεωργικής παραγωγής. Το 1917 κάτω από την πίεση που δημιουργούσε στην περιοχή η διαφαινόμενη κατάρρευση του ρωσικού στρατού και αργότερα η επανάσταση των μπολσεβίκων, οι ολοένα και μεγαλύτερες ανάγκες εξόρυξης και μεταφοράς πετρελαίου αλλά και η συνεχιζόμενη ισχυρή αντίσταση του οθωμανικού στρατού, οι Βρετανοί επιτελείς προχώρησαν σε μαζικές αγορές ή επιτάξεις τροφίμων ενώ ταυτόχρονα περιόρισαν στο ελάχιστο τα εμπορικά πλοία που μετέφεραν τρόφιμα στην περιοχή.

Το αποτέλεσμα ήταν μια τρομερή σιτοδεία σε πολλές επαρχίες της τότε Περσίας με καταστροφικά αποτελέσματα για τον εγχώριο πληθυσμό. Η διαμάχη για τον αριθμό των θυμάτων και τις τρομερές συνέπειες της πείνας είναι ακόμα ενεργή και έντονη. Ιρανοί ιστορικοί μιλούν για το θάνατο του 40% ίσως του συνολικού πληθυσμού της χώρας (περίπου 9.000.000). Υπάρχουν λόγοι να αμφιβάλουμε για την ακρίβεια αυτών των υπολογισμών, αυτό όμως δεν αμβλύνει το μέγεθος της εκεί τραγωδίας. Πολλά εκατομμύρια άνθρωποι βρέθηκαν σε έσχατη ένδεια και οπωσδήποτε πάρα πολλοί από αυτούς πέθαναν μέσα στις ελλείψεις, την πείνα, τις αρρώστειες και τη μιζέρια.

Επρόκειτο για παράπλευρες απώλειες ενός πολέμου που μάτωνε τις πλούσιες χώρες και αποδεκάτιζε τον πληθυσμό των φτωχών.